Sygnalizacja przenośna
Sygnalizacja przenośna jest urządzeniem bezpieczeństwa ruchu drogowego z zakresu sygnalizacji. Inne urządzenia tego rodzaju to: znaki drogowe o zmiennej treści, informujące o warunkach pogodowych i stanie nawierzchni; tablice świetlne przekazujące komunikaty tekstowe; sygnalizacja ostrzegawcza, stosowana przy przeszkodach stałych i tymczasowych; aktywne punktowe elementy odblaskowe i urządzenia sygnalizacyjne do ograniczania prędkości.
Sygnalizacja przenośna – przepisy
Sygnalizacja przenośna musi w pełni odpowiadać przepisom, które dotyczą sygnalizacji, znajdującym się w załączniku nr 3 (Szczegółowe warunki techniczne dla sygnałów drogowych i warunki ich umieszczania na drogach) do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r.
Wyróżniamy sygnalizację przenośną:
- dla ruchu wahadłowego (wahadłówka oświetlenie wahadłowe);
- dla tymczasowego sterowania ruchem na prostym skrzyżowaniu.
Oświetlenie wahadłowe i inne oznakowanie
Tam, gdzie ustawione są światła wahadłowe (wahadłówka), można spotkać znaki A-12a, A-12b, A12c, ostrzegające o zbliżaniu się do zwężenia jezdni, które może być niebezpieczne dla kierujących pojazdami.
A-12a – Zwężenie jezdni – dwustronne – znak umieszczany przed miejscami, w których jezdnia zwężona jest z obu stron.
A-12b – Zwężenie jezdni – prawostronne – znak umieszczany przed miejscami, w których jezdnia zwężona jest z prawej strony.
A-12c – Zwężenie jezdni – lewostronne – znak umieszczany przed miejscami, w których jezdnia zwężona jest z lewej strony.
Znaki te umieszcza się przed miejscami, w których występuje co najmniej po jednej stronie jezdni zmniejszenie jej szerokości powyżej 0,2 metra oraz jeżeli szerokość zwężonego odcinka jezdni wynosi mniej niż 5,5 metra.
Sygnalizację wahadłową należy stosować jeżeli zwężony odcinek drogi, na którym nie jest możliwe wymijanie się pojazdów, jest dłuższy niż 150 metrów lub znajduje się w łuku pionowym lub poziomym i kierujący nie widzi pojazdów znajdujących się po przeciwnych stronach zwężenia.
Innym znakiem, występującym przy oświetleniu wahadłowym jest znak A-14. Stosuje się go w celu ostrzeżenia o zbliżaniu się do miejsc, w których kierujący pojazdem może spotkać osoby pracujące na drodze lub przeszkody, takie jak np. maszyny albo materiały znajdujące się na drodze i utrudniające ruch.
A-14 – Roboty na drodze
Oświetleniu wahadłowemu przeważnie towarzyszą również inne urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, takie jak np. ograniczniki skrajni, tablice kierujące, lampy zmierzchowe czy oświetlenie tymczasowe.
Ruch wahadłowy
Przy sterowaniu ruchem wahadłowym można stosować sygnalizatory trójkomorowe o średnicy 200 lub 300 mm. Dopuszczalne jest stosowanie sygnalizatorów świateł wahadłowych dwukomorowych (bez komory sygnału żółtego), ale wówczas poszczególne komory muszą mieć średnicę 300 mm.
Sygnalizacja przenośna i znak A-29
Każda sygnalizacja przenośna musi być poprzedzona znakiem drogowym pionowym A-29 „sygnały świetlne”.
Detekcja ruchu
Jeżeli odcinek objęty ruchem wahadłowym ma więcej niż 50 metrów oraz występuje znaczna zmienność obciążenia ruchem danego fragmentu drogi w funkcji doby, wówczas obowiązkowe jest stosowanie detekcji na tym odcinku. Detekcja ma na celu dostosowanie długości sygnału zielonego do rzeczywistego natężenia ruchu i zapobieżenie tworzeniu się kolejek pojazdów z powodu niewykorzystywania nadmiernie długiego sygnału zielonego, co może mieć miejsce przy sterowaniu stało czasowym. Ze względów praktycznych powinno się stosować detektory, które niewymaganą wbudowywania w nawierzchni.
Sygnalizacja przenośna a łączność bezprzewodowa
Zaleca się stosowanie łączności bezprzewodowej pomiędzy sygnalizatorami, jednak wybrany sposób sterowania i przesyłania danych musi zapewnić bezpieczeństwo pracy systemu i uczestników ruchu.
