Osłony przeciwolśnieniowe U-19
3 września 2019
Osłony przeciwolśnieniowe stosuje się, aby zapobiec oślepianiu przez pojazdy nadjeżdżające z przeciwka na drogach dwujezdniowych, np. autostradach, lub drogach równoległych. Jakie są rodzaje osłon? Jakie powinny spełniać wymagania i gdzie powinny być ustawiane?
Wyróżniamy osłony przeciwolśnieniowe naturalne, takie jak krzewy i drzewa, i sztuczne (pełne lub ażurowe). Jeżeli na odcinku zagrożonym olśnieniem występują drogowe bariery ochronne, należy je wykorzystać do zamontowania osłon przeciwolśniniowych.
Osłony przeciwolśnieniowe – wymagania
Osłony U-19 powinny:
- Przeciwdziałać olśnieniu (na wysokości 1 metra nad powierzchnią jezdni).
- Zapewnić osłonę na całym, zagrożonym olśnieniem odcinku drogi.
Osłony U-19 nie powinny:
- Ograniczać widoczności.
- Naruszać skrajni drogi.
- Powodować zagrożenia bezpieczeństwa ruchu.
- Powodować zaśnieżania drogi.
Zasady umieszczania osłon przeciwolśnieniowych
Zaleca się, aby osłony przeciwolśnieniowe umieszczane były:
- Między jezdniami dla przeciwnych kierunków ruchu na odcinku zagrożonym olśnieniem, w obrębie węzła, na łuku w planie przy pochyleniu podłużnym drogi do 2%, na którym odchylenie osi tego łuku od stycznej w odległości równej wymaganej na zatrzymanie jest większe niż szerokość pasa dzielącego zwiększona o 2 metry.
- Wzdłuż łącznicy przylegającej do drogi w węźle, na której ruch pojazdów jest przeciwny do kierunku ruchu na drodze.
- Między równolegle przebiegającymi drogami lub między drogą a torem kolejowym.
- Między jezdnią drogi a urządzeniem obsługi uczestników ruchu, na którym ruch pojazdów widoczny z drogi odbywa się w przeciwnym kierunku.
- W obrębie obiektów stałych, których oświetlenie powoduje olśnienie na drodze.
Jako osłony przeciwolśnieniowe mogą być stosowane w szczególności:
- krzewy lub drzewa,
- urządzenia wykonane z materiałów naturalnych lub sztucznych,
- sztuczne formy terenowe, wały ziemne.