Oznakowanie SWGS – norma ISO 16069:2017
Oznakowanie SWGS powinno spełniać wymagania normy Norma ISO 16069:2017 (Graphical symbols – Safety signs – Safety way guidance systems).
W normie ISO 16069:2017 znajdują się wytyczne dla systemu niskiego oświetlania. Wytyczne te odnoszą się do projektu, instalacji oraz do wykonania znaków SWGS 0 zarówno fotolumienscencyjnych, jak i elektrycznych.
Norma ISO 16069:2017 a norma ISO 7010:2012
Oznakowanie SWGS, zgodne z normą, pozwala na sprawne i bezpieczne wydostanie się z budynku w razie pożaru. System znaków niskiego oświetlenia jest spójny i zrozumiały, bez względu na kulturę czy język, którym posługują się ludzie. Co ważne – symbole oznakowania SWGS muszą być zgodne z normą ISO 7010:2012.
Oznakowanie SWGS
Spójność oznakowania
Oznakowanie SWGS musi być spójne – tylko wówczas można sprawnie przeprowadzić ewakuację. Oznaczenia powinny być możliwie nieprzerwane wyznaczać granicę drogi ewakuacyjnej i dawać jednoznaczne informacje, jak z dowolnego miejsca budynku dostać się do wyznaczonego miejsca zbiórki.
Jak rozmieszczać znaki?
Częstotliwość, z jaką powinny być umieszczane znaki bezpieczeństwa i wskaźniki kierunkowe, powinna być określona na podstawie oceny ryzyka. Należy przy tym wziąć pod uwagę, że:
- maksymalne odstępy dla znaków ewakuacyjnych nie powinny przekraczać 10 m;
- maksymalne odstępy dla znaczników kierunkowych nie powinny przekraczać 5m.
Wszędzie, gdzie jest to możliwe, znaki wysokie i pośrednie powinny być powtarzane również w niskich lokalizacjach.
Zanik luminacji – minimalne wymagania dla oznakowania SWGS
- dla czasu zaniku luminacji 10 minut – luminacja 140 mcd/m2;
- dla czasu zaniku luminacji 60 minut – luminacja 10 mcd/m2;
- dla czasu zaniku luminacji 1800 minut – luminacja 0,3 mcd/m2.
Oznakowanie SWGS – o czym należy pamiętać?
Przy instalowaniu oznakowania SWGS należy wziąć pod uwagę różne czynniki:
- przewidywaną liczbę osób, która będzie korzystać z drogi ewakuacyjnej;
- demografię osób znajdujących się w budynku;
- rodzaje aktywności prowadzone w danym miejscu;
- przewidywany czas, w jakim można zorganizować ewakuację (plus możliwe opóźnienia);
- rodzaj, wielkość i lokalizację budynku;
- jak skomplikowana jest droga ewakuacyjna, czy istnieje możliwość, że osoby ewakuowane zgubią się przy zmianie kierunku drogi ewakuacyjnej;
- zagrożenia, które mogą wystąpić podczas poruszania się po drodze ewakuacyjnej;
- szczególne warunki zagrożenia, które mogą spowodować konieczność ewakuacji;
- czy występują dodatkowe systemy wpływające na sprawną ewakuację, np. plany budynku czy piętra;
- jakie kombinacje znaków ułatwią ewakuację w szczególnych warunkach (np. dym, duże zatłoczenie, trzęsienie ziemi, przeszkody na drodze ewakuacyjnej).
